We hebben de wind even niet mee

Even buiten Almelo runt de familie Harink een vleeskuikenbedrijf. De technische resultaten zijn prima. Over de toekomst is Herman Harink echter gematigd positief. Niet alleen zijn de huidige prijzen slecht. Ook de maatschappelijke discussie rond de vleesproductie baart hem zorgen. ‘Voorbijgangers knijpen soms demonstratief hun neus dicht.’

Buiten klinkt het geroffel van een crossmotor. Zoon Mats trekt op een 450 cc Husaberg diepe sporen in het bouwland achter de boerderij. Het is de motor van Herman Harink (57). Hij werd in de jaren 90 een paar keer tweede op het nationaal kampioenschap enduro. Een prachtige hobby, maar Herman komt er weinig meer aan toe. Daarvoor is hij te druk met het vleeskuikenbedrijf.

Het gezin en het bedrijf

De familie Harink bestaat uit Herman (57) en echtgenote Ilse (55). Ilse werk in een fertiliteitskliniek. Zoon Tim (19) studeert aan de UT in Enschede en Mats (16) zit op het VWO en wil op termijn het bedrijf overnemen. Op het boerenerf staat een schuur (werkplaats en opslag van materieel) en vijf stallen met in totaal 113.000 vleeskuikens. De verwarming geschiedt met twee cv-ketels: een voor houtsnippers en een voor pellets. Op de stallen liggen 310 zonnepanelen. Het bedrijf is 3 hectare
groot. De grond wordt gebruikt voor de verbouw van snijmais.

Varkens eruit

Herman Harink hielp al op jonge leeftijd op de boerderij van zijn ouders. ‘Toen ik 11 was reed ik al mijn eerste gevel eruit. Ik dacht dat ik de trekker in de achteruit had staan. Klats, boem!’, lacht hij. Aanvankelijk werkte hij bij een Mercedes dealer. Toen zijn vader echter aangaf het wat rustiger aan te willen doen, besloot Herman fulltime boer te worden. In 1989 nam hij het bedrijf over. ‘Dat telde toen 50.000 vleeskuikens en 500 vleesvarkens. Die varkens hebben we er in 1994 uitgedaan. De stal voldeed niet meer aan de eisen, daar moest te veel aan gebeuren. In plaats daarvan zijn we meer vleeskuikens gaan houden. Momenteel hebben we er 113.000 verspreid over vijf stallen die we in de loop van tien jaar hebben gebouwd.’ De laatste jaren werkt hij met Ross 308 vleeskuikens en daar behaalt hij prima resultaten mee. Maar hij weet als geen ander dat dit niet alleen aan de kuikens ligt. ‘Natuurlijk, die genetische eigenschappen zijn heel belangrijk. Maar dat geldt zeker ook voor de omstandigheden in de stallen. Goede ventilatie bijvoorbeeld. Een paar jaar geleden heb ik de ventilatieventielen veranderd. Daardoor is het klimaat duidelijk beter geworden. En sinds enige tijd heb ik CO2-meters in de stallen. Erg handig en nuttig. Maar goed voer is uiteraard ook erg belangrijk.’

Voerlijn Balans

Een jaar of zes geleden maakte hij de overstap naar De Valk Wekerom. Het voer van zijn vorige leverancier liet een paar keer te wensen over. ‘Ik kreeg last van natte stallen. En dat wilde ik absoluut niet hebben. Je houdt dan de voetzolen van de kuikens niet goed en ook het strooisel niet. Een natte stal heeft bijna altijd met het voer te maken. Dat moet altijd een constante kwaliteit hebben, maar ze hadden de samenstelling veranderd’, aldus Harink. Bij De Valk Wekerom kunnen mesters van vleeskuikens uit drie voerlijnen kiezen: Presto, Vitaal en Balans. Herman koos voor Balans. ‘Je kiest dan voor zekerheid. Dus geen te langzame maar ook geen te snelle groei van de kuikens. De voerlijn bevalt me prima. De technische resultaten zijn goed. Ik ken de landelijke cijfers niet, maar met de huidige ronde zit ik op een uitvalspercentage van 0,75 procent. Zo laag heb ik het nog nooit gehad. En even afkloppen, ik heb dit jaar ook nog geen medicijnen gebruikt.’

Uitbreiden

Vorig jaar vatte hij het plan op om er een nieuwe stal bij te bouwen. Maar tijdens de vergunningenprocedure besloot hij te stoppen. De aanleiding was een combinatie van factoren. ‘Neem al die regeltjes. Ik moet de stal bijvoorbeeld op 10 meter afstand van de andere stallen bouwen. Wat ook meespeelt is de vleesprijs. Die fluctueert altijd, maar is nu wel erg slecht. Dat heeft te maken met de coronacrisis. Maar er wordt ook veel kipfilet geïmporteerd en tegen dumpprijzen aangeboden, met name vanuit Polen, Oekraïne, Thailand en Brazilië.’ Bovendien ziet hij de maatschappelijke discussie over de vleesproductie steeds heftiger worden. ‘Soms komen hier mensen voorbij die demonstratief hun neus dichtknijpen. Het ondernemersklimaat voor agrariërs wordt er al met al niet beter op.
Natuurlijk, het is erg complex allemaal, maar ik vind het te gemakkelijk om de boeren van alles de schuld te geven.’ Mensen moeten echter niet denken dat Harink alle dagen loopt te somberen. Hij blijft optimistisch en over een paar maanden zal de markt wel weer aantrekken. En voor somberen vindt hij het werk op de boerderij, het contact met de leveranciers en met de jongens die de kuikens komen halen, ook veel te leuk. En het werken met de dieren zelf natuurlijk. Dat vindt ook zoon Mats (16) die er met zijn motor bij komt staan wanneer buiten de foto’s worden gemaakt. Op de vraag of hij het bedrijf over wil nemen, klinkt een even resoluut als kort antwoord: ‘Ja.’